چرا وقتي پرواز را به من آموختي سقوط را برايم معنا نكردي؟

چرا وقتي با دسته گل مهر ميهمان قلبم شدي از پژمرده شدن گل ها برايم نگفتي؟

چرا وقتي دست در دستم نهادي از تنهايي آينده دستانم نگفتي؟

چرا وقتي اميدم بودي از روزهاي نااميدي برايم نگفتي؟

چرا وقتي عشقم شدي از مرگ قلبهاي عاشق برايم نگفتي؟

چرا وقتي كنارم بودي از ساعات تلخ جدايي برايم نگفتي؟

تو نگفتي و نگفت و نگفت...ولي با رفتنت تموم ناگفته ها را گفتي....